Toekomstig cultureel-erfgoedbeleid

Volgende zaken worden opnieuw onder de loep genomen:

• Waarom is er (nood aan) een cultureel-erfgoedbeleid en –benadering?
• Waarover gaat dat nu, cultureel erfgoed (roerend en immaterieel)?
• Waaraan willen we werken? Welke uitdagingen pakken we aan?
• Wat zijn de rol(len) en opdracht(en) van de verschillende overheidsniveaus, het cultureel-erfgoedveld en relevante stakeholders?

Er zijn de stijgende verwachtingen van de samenleving. Hoe spelen instellingen, organisaties en overheden in op demografische evoluties en (super)-diversiteit; glokalisering; individualisering en nieuwe gemeenschapsvorming; netwerksamenleving; duurzame ontwikkeling; e-cultuur en digitalisering; vermarkting?

De bestuurlijke context in Vlaanderen is in beweging. De persoonsgebonden bevoegdheden van de provincies worden herverdeeld. Steden en gemeenten vragen – en krijgen – meer bevoegdheden en autonomie. Intergemeentelijke samenwerkingsverbanden worden herbekeken in het kader van regioscreening.

Bovendien staan het huidige cultureel-erfgoedbeleid en -veld voor heel wat uitdagingen, zoals

• de huidige versnippering (deelsectoren, complementair beleid, bescherming, …);
• de jarenlange onderfinanciering, waardoor de basiswerking van veel organisaties in het gedrang komt en grote achterstanden moeizaam worden weggewerkt;
• de vraagstukken rond (her-)gebruik van erfgoed in andere domeinen (kunsten, toerisme, onderwijs, wetenschap en innovatie, …);
• de digitale ontwikkelingen en mogelijkheden voor de zorg voor en ontsluiting van cultureel erfgoed.

De uitdaging ligt erin vandaag keuzes te maken die tegelijkertijd ontwikkelingen en verantwoordelijkheden op de lange termijn en ten aanzien van internationale verdragen niet in de weg staan.